Ονειρα

 

Ονειρα: μικρες οι μεγαλες υποσχεσεις που δινεις στον ευατο σου για το μελλον...απο οταν θυμαμαι τον εαυτο μου ονειρευομουν...Ονειρευομουν τι θα γινω οταν μεγαλωσω, τι ζωη θα  εχω, τι θα ηθελα να πετυχω....Τις στιγμες αδυναμιας και στεναχωριας μου , αυτα ηταν που μου δινανε κουραγιο..Τα ονειρα μου ηταν η αποδειξη οτι μπορω να φτασω ψηλα,οτι μπορω να καταφερω πραγματα...Ηταν η ουτοπια μου...Αλλα μετα ανακαληψα πως ακομα και τα πιο δυνατα σου θελω, ακομα και οι πιο βαθιες επιθυμιες που δομουν τα ονειρα σου και τα δημιουργουν, δεν μπορουν ετσι απλα να τα κανουν πραγματικοτητα....στη ζωη τιποτα δεν σου δινετε απλοχερα...καθετι πρεπει να το κερδισεις ...να παλεψεις με νυχια και με δοντια για να το αποκτησεις...Ετσι ειναι η ζωη...μια ευθεια γεματη ονειρα που τρεχουν και εσυ τα κυνηγας...προσπαθεις να τα πρωφτασεις , αγωνιζεσαι να τα αγγιξεις....Τα ονειρα ειναι το νοημα της ζωης σου, η γλυκα στην πικρη αυτη καθημερινοτητα σου....Αλλα τι γινεται οταν τελικα καταφερεις να κερδισεις αυτον τον αγωνα δρομου; Οταν τελικα καταφερεις να φτασεις τα ονειρα σου; Οταν ολα σου τα θελω γινονται πραγματικοτητα στο τελος τι μενει να επιθυμεις...; Τι μενει για να ελπιζεις και να συνεχιζεις να περπατας στην ευθεια της ζωης....;

Στοχος

Πολλες φορες εχω αναρωτηθει αν τελικα οντως οι ανθρωποι ερχονται στη ζωη σου για καποιο συγκεκριμενο λογο....αν τελικα ειναι γραφτο δυο ανθρωποι να συναντηθουν ετσι ωστε να εκπληρωθει ενας και μονο σκοπος...και αν ναι ποιος τελικα ειναι ο σκοπος αυτος; απο τη ζωη μου εχουν ερθει και απελθει μια ντουζινα ανθρωποι....καποιοι με πληγωσαν, καποιοι με εκαναν να χαρω και αλλοι δεν μου αφησαν ουτε ενα σημαδι....και αυτοι που μου αφησαν τα σημαδια τους; θα επρεπε να χαιρομαι που ο νους, η βουληση και η καρδια μου εγιναν στοχος για τα βελακια αλλων; μπορει τελικα αυτο να αποτελουμε για τους αλλους...ενα στοχο....ενα στοχο που ο  καθενας προσπαθει να πεταξει το βελακι του πιο κοντα στο κεντρο... και το αποτελεσμα ; αναλογα τη βολη...

Φοβος:Μοναξια

Νομιζω πως για τον ανθρωπο, ο μεγαλυτερος φοβος ειναι η μοναξια...και τι συμβαινει οταν τελικα αυτη η κυρια σου χτυπαει την πορτα; Τι συμβαινει οταν ερχεσαι αντιμετωπος με τον χειροτερο σου φοβο; Κοκαλωνεις...παγωνεις...νιωθεις αβοηθητος....νιωθεις σαν να πεφτεις ασταματητα μεσα σε μια αβυσσο και δεν υπαρχει κανεις να σε σωσει....και αν αυτος που θα ηθελες να ηταν εκει για να σε σωσει,να σου κρατησει το χερι λιγο πριν πεσεις στο κενο, εχει φυγει απο δικο σου λαθος; Τοτε τι γινεται; Αν εσυ ο ιδιος εχεις αποξενωθει απο τους ανθρωπους που σε αγαπησαν και σε νοιαζονταν...Αν ετσι οπως αποτραβιωσουνα απο τα παντα , ξεχασες αυτα που εχουν τελικα σημασια; Τοτε τι; Τοτε ποιος περιμενεις να σε σωσει; Οταν εσυ εχεις χασει τη δυναμη να σωσεις τον ευατο σου μπορεις αραγε να απαιτησεις να σε σωσουν οι αλλοι; Και αυτοι οι αλλοι...θα το κανουν; Θα ειναι εκει οταν κοιτας το χειλος του γκρεμου... η θα σε παρατηρουν οταν θα κανεις τη βουτια σου στο κενο;