Τι είναι αυτό που τελικά δίνει νόημα στη ζωή σου; Τι είναι αυτό που όταν το αποκτήσεις λες τώρα είμαι χαρούμενος... Ευτυχισμένος... Δεν χρειάζομαι πλέον τίποτα άλλο... Υπάρχει ή απλά όλα είναι ένα παραμύθι; Έχουμε πίστη σε κάτι που τελικά δεν έχει μορφή; Δεν έχει υπόσταση; Και αν υπάρχει τι θα μπορούσε να είναι... Τι θα μπορούσε τελικά να ευχαριστήσει το εγώ μας και να μας κάνει ευτυχισμένους; Οι φίλοι που μπορούν να πληγώσουν, να χαθούν , να υπερεκτιμηθούν... Η οικογένεια που μπορεί να κουράσει... Μια αγκαλιά; Ένα χάδι; Ένα ζευγάρι χέρια που θα σε κρατήσει, θα σε ζεστάνει και θα πάρει μακριά τον πόνο που μπορεί να νιώθεις; Τι; Χρειαζόμαστε άραγε κάτι άλλο για να είμαστε ευτυχισμένοι εκτός από τον ίδιο μας τον εαυτό...; Πρέπει να έχουμε πίστη και σε κάτι άλλο εκτός από τον εαυτό μας; Πρέπει... Μήπως τελικά δημιουργούμε πρέπει γιατί απλά δεν αντέχουμε να στηριχτούμε μόνο σε εμάς... Φοβόμαστε το βάρος... Την κούραση... Ίσως τελικά φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε μόνοι μας, τον ίδιο μας τον εαυτό.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή